Startpagina1 111111111111 Zaalconcerten 111111111 Zomerfestivals 11111111111 Luistertips 11111111111 Concertagenda 1111 11111111111 E-mail



woensdag 13 februari 2013

‘Saro’ van Andra Kouyate & Sèkè Chi


De burgeroorlog die Noord-Mali nu al maandenlang teistert brengt niet alleen een hoop menselijke ellende met zich mee, ook het rijke culturele erfgoed van het West-Afrikaanse land deelt in de klappen. Zelfs de muziek, onlosmakelijk in de tradities verankerd, is de Islamistische rebellen een doorn in het oog. Als deze fanatici in hun opzet slagen om muzikaliteit volledig uit het dagelijks leven te verbannen, komt er een eind aan al de pracht die 'wij verwende westerlingen' ons zo gretig laten serveren, zoals Saro van Andra Kouyate. Andra is een broer van Bassekou Kouyate, grootmeester op de n'goni. Hij figureerde al in de groep van grote broer en werkte o.a. samen met Habib Koite, Tiken Jah Fakoly, Rokia Traore en Toumani Diabate.

Op zijn solodebuut is hij onmiskenbaar op zoek naar een eigen stijl. Andra bespeelt de bass n’goni, een variant die hij zelf bedacht. Ook de rest van het instrumentarium (o.a. talking drum, calabash, balafon) oogt traditioneel, zij het met voorzichtige inbreng van elektrische gitaar. De onderliggende complexe ritmes zitten stevig in het herkenbare idioom van de zgn. Mali blues en de declamerende vrouwelijke vocalen van zijn echtgenote Mah Bara Soumano en Amy Sacko (de eega van Bassekou) passen in dit plaatje. Toch valt er nog meer te vertellen over Saro, de plaat is inderdaad diep geworteld in tradities maar klinkt tegelijk fris en modern. Zo is ieder nummer een werkstukje op zich met een aparte sfeer en de lage, rasperige stem van Andra heeft iets atypisch en bevreemdends, een soort van introspectief singer-songwriter gehalte. In ‘African Union‘ gaat hij daarin even erg diep waardoor het nummer wat Arabisch aandoet en in elk geval dichter bij de Saharasound uit bijvoorbeeld Mauretanië aanleunt. Of moeten we het eerder bij de populaire Toearegblues zoeken, die tijdens ‘Ya Baba’ duidelijk te voorschijn gehaald wordt? In het titelnummer (opgedragen aan zijn overleden broer Boubacar) zit een subtiel vleugje reggae verweven terwijl Aye Anflé funky wegswingt.

Saro is een album dat me heel aangenaam heeft weten te verrassen en – nog beter – het is een groeiplaatje! Bij iedere luisterbeurt komen nieuwe elementen in de vele muzikale lagen bovendrijven! De cd wordt in de Benelux verdeeld door Xango.


www.andrakouyate.com
www.studiomali.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten